Eilanden, Thais nieuwjaar, heel veel zon
Blijf op de hoogte en volg Floris
29 April 2015 | Indonesië, Lombok
Eilanden, Thais nieuwjaar, heel veel zon en ohja in koh lanta gebeurde er iets heel vets! (dit wordt een lang verslag, dus bereid je voor)
Na Bangkok was het eindelijk tijd voor de Thaise eilanden (waar we al zoveel goeds over hadden gehoord). Eerste bestemming Koh Samui! In eerste instantie wilden wij dit eiland overslaan, maar verblijven op dit eiland was veel goedkoper dan op koh phangan (waar de full moon party zou plaatsvinden).
De nachtbus van Bangkok naar surathani verliep soepel en de volgende ochtend stonden we in het zonnetje te wachten op de boot. Met nog slaperige ogen keek ik over de zee en zag daar plotseling wat uit het water komen. Eerst dacht ik dat het een rare vis was, maar toen ik goed keek bleek het een dolfijn te zijn. Dit dolfijntje had nog vier andere vriendjes en één daarvan was een albino dolfijn! Dit dolfijntje was helemaal roze en het was echt heel bijzonder om te zien (later hoorden we dat sommige dolfijnen in Thailand een speciaal gen hebben, waardoor ze deze kleur krijgen en albino zijn).
Na het dolfijnen avontuur stapten we op de boot en binnen een uurtje stonden we op koh samui. Op de boot probeerden een mevrouw ons een busticktet voor op koh samui aan te bieden. Echter, door de "vele reiservaring" die we de afgelopen twee maanden hadden opgedaan, dachten we slim te zijn door niet in te gaan op dit aanbod. Eenmaal op het eiland kwamen we er al snel achter dat dit een domme keuze was geweest, want er waren bijna geen busjes en de busjes die er waren vroegen veel meer. Na heel lang onderhandelen konden we uiteindelijk voor een redelijk bedrag naar ons hostel.
Het hostel was super! (Voor ons dan): er was een tafeltennistafel, voetbaltafel en een biljarttafel. Daarnaast was de kamer erg schoon en lag het pal naast het strand! Enige minpuntje: de airco stond vaak zo ingesteld dat er snachts ijsberen en pinguïns langsliepen.
Na een dagje chillen, was het tijd om ons visum te verlengen. Een visarun was namelijk niet echt een optie, want dat duurde erg lang en kostte als nog veel geld.
Met een scootertje reden we naar het tourism center en na anderhalf uur stonden we weer buiten met ons verlengde visum.
De volgende dag was het dan zover! Eindelijk! De dag van de full moon party (dit is een feest die iedere maand wordt gehouden tijdens volle maan en waar tienduizenden mensen op af komen). Aangezien de full moon party op koh pangan was en wij op samui zaten, gingen wij met de speedboat naar dit eiland. Natuurlijk was de prijs voor deze boot weer flink gestegen, maar dit mocht de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen op het eiland zagen we mensen, mensen, buckets (emmertje met alcohol), mensen en een klein beetje strand. De hele avond hebben we rondgelopen en zijn bij verschillende dj's blijven handen. De avond was super! Rond een uurtje of 05:00 pakten we de boot terug naar samui en was het tijd om te slapen (heel lang slapen). Eenmaal wakker ging ik (luc lag nog te slapen) naar het restaurantje waar we al vaker waren geweest en ging wat eten. De vrouw die daar werkte vroeg al waar luc was en begon te lachen toen ik vertelde dat die nog lag te slapen. Eenmaal terug kroop ik in het bedje en ging luc naar het restaurantje. Dit ging zo nog twee keer door en uiteindelijk kwamen we rond 21:00 met zijn tweeën daar nog een keer eten.
De dag erna gingen we weer met de boot naar koh pangan, nu niet voor een feestje, maar voor de wipe out baan die daar ligt (misschien ken je het wel van tv: dit is een hindernisbaan in het water, waar mensen op de gekste manieren in het water terecht komen).
Voordat we de hindernisbaan op gingen, besloten we om afgevuurd te worden door een groot opblaaskussen. Je gaat dan liggen aan het uiteinde van het kussen en aan de andere kant springen er drie mensen op. Je raadt al wat er dan gebeurd... Uiteindelijk vlieg je ongecontroleerd zon 5,6,7 meter door de lucht. Ik landde nog wel redelijk, maar luc... Dat was een ander verhaal. Luc werd afgevuurd en al na een paar meter hing die op zijn kop. Na een halve schroefsalto landde hij vol op zijn rug, waarna een pijnlijke oeoeoe door het kijkende publiek ten gehore werd gebracht. Als klap op de vuurpijl hoorde ik dat luc ergens in de lucht ook nog met zijn knie tegen zijn kin aan was gekomen...
De hindernisbaan verliep iets beter... Dat wil zeggen geen pijnlijke landingen... Wel veel mooie wipeouts! Na veel gelachen te hebben, gingen we terug met de scooter naar het hostel en vielen in slaap.
De volgende dag hebben we eigenlijk niet veel gedaan. Wel gingen we naar een restaurantje waar een gastje van ongeveer 12 jaar werkte. Om hem hebben we die dag verschrikkelijk om gelachen. Hij liep daar rond alsof hij de baas van de tent was. Op een gegeven moment kwam hij luc zijn eten brengen en zei: flie lice wit vejebels. Luc snapte er natuurlijk niet veel van en zei: fried rice? De jongen herhaalde weer: flie lice wit vejebels. Uiteindelijk viel het kwartje bij luc en zei: ohja, i ordered that. Het moment hierna zal ik niet snel vergeten. Het jongetje keek naar luc alsof luc heeeeel dom was. En gaf hem zijn eten zonder hem aan te kijken en haalde daarna zijn wenkbrauwen op. Natuurlijk vonden wij dit heel mooi en de rest van de dag bestelden we ons eten natuurlijk daar.
De volgende dag vertrokken we naar Koh Tao. Koh Tao staat bekent om de relaxte sfeer, de chille mensen en vooral om het duiken. Ook ik kwam hier om te duiken (luc was bang dat hij veel last zou krijgen van zijn oren en wilde het daarom gewoon bij snorkelen houden). De eerste dag hebben we een scootertje gehuurd en zijn we naar shark Bay gereden. Het uitzicht was fantastisch en gelukkig zagen we geen haai (anders durfde ik misschien niet meer te duiken).
De volgende dag ging ik op pad om een duikschool te vinden. Al snel liep ik langs "sairee cottage diving" en daar raakte ik aan de praat met Adriana (duikinstructrice uit Californië). Na een leuk praatje besloot ik voor deze duikschool te kiezen. Voor ongeveer 290 euro zou ik mijn PADI halen en had ik drie nachten een prachtige accomodatie aan het strand (waar luc ook in mocht verblijven). Natuurlijk kon ik ergens anders mijn Padi goedkoper krijgen, maar ik had een goed gevoel bij deze duikschool! En dat is het belangrijkste. Snel daarna hoorde ik dat Adriana ook mijn instructrice zou worden en dat maakte het al helemaal top.
Diezelfde dag begon de Padi cursus al! Onze groep bestond uit 5 mensen (een stel uit brazilie en een stel uit engeland... Ik was dus het 5e wiel aan de wagen! Top). Na 2 uur films kijken over de fijne kneepjes van het duiken, kregen we huiswerk mee om te gaan maken voor morgen... Nooit gedacht huiswerk te gaan maken op deze reis...
Gelukkig had ik mijn vraagjes al beantwoord tijdens de films. Dit was niet echt de bedoeling, maarja ik kon wel lekker van de sunset gaan genieten. De volgende dag gingen we vroeg van start en kregen we uitleg over het duikmateriaal. Vervolgens hebben we onze duikspullen twee keer aan en uit gedaan en daarna mochten we het zwembad in (ohja er zat ook nog een heerlijk zwembadje bij dit resort). Na heel wat bellen onder water te hebben geblazen, was het tijd om even boven water te komen. Toen ik mijn duikbril afdeed, stonden daar ineens Anna en Milou! Wist natuurlijk wel dat ze zouden komen naar koh tao, maar niet echt hoelaat ze zouden aankomen. Na een snelle begroeting dook ik weer het water in. Drie uur later kwam ik helemaal gesloopt weer boven... Natuurlijk moesten we weer wat films kijken en huiswerk maken. Gelukkig had ik het snel af en kon ik de dames en luc gaan begroeten. Luc was die dag gaan snorkelen (hij had een haaitje gezien...) en was helemaal verbrand op zijn rug. Meerdere koks vroegen of hij als bakplaat wilde fungeren, want je kon prima een eitje op zijn rug bakken. Luc voelde zich erg slecht en dook zijn bed in. Ik ben nog even met de dames naar een strandtent gegaan om een feestje te vieren. Was echt super!
De volgende dag was het tijd voor mijn eerste duik in zee. Onze groep was inmiddels uitgedund. Het Braziliaanse meisje was te onrustig in het zwembad en vond het te eng om in zee te gaan duiken. Onze groep bestond dus nu nog maar uit 4 mensen. Luc, Milou en Anna gingen ook mee op de boot! Niet om te duiken, maar om te snorkelen (en om mij mentaal te ondersteunen).
Eindelijk was het dan zover! Tijd om echt te gaan scuba diven! De eerste duik was geweldig! Deze plek heette lighthouse en dit was niet voor niets. Het water was echt super helder en overal waren vissen (soms ook grooooote vissen). De tweede duik vond ik echter iets enger... Wanneer je namelijk vanaf het wateroppervlak naar beneden keek, zag je niks... Dit in combinatie met mijn vrees voor haaien (en die zitten daar... Bullsharks... de aggresiefste haaien die er zijn), zorgden voor een minuscule paniekaanval haha. Gelukkig verdween deze angst snel en kon ik genieten van de vele vissen die rond een grote rots zwommen.
Eenmaal weer aan land moest ik nog een heus PADI examen maken. Gelukkig was deze niet moeilijk en had ik mijn PADI in the pocket.
De dag erna deden we nog twee duiken. Ook deze waren weer super! De helderheid van het water zorgt echt voor een "ik voel me als een vis in het water" gevoel. Bij de eerste duik heb ik de beruchte triggerfish ontmoet. Deze vis heeft hele mooie kleurtjes en doet vermoeden een lief visje te zijn. Echter in paringstijd kan hij nogal agressief worden en soms trek krijgen in een vingertje. Gelukkig maakte Adriana ons bewust van deze vis, waardoor wij met een grote boog er omheen konden zwemmen. Een paar minuten daarvoor zwom deze zelfde vis nog naast mij, maar dat had Adriana blijkbaar niet gezien...
Na de aftermovie (er was een duikster meegegaan om onderwater te filmen) was het tijd om weer te vertrekken. Dit was de eerste keer deze reis dat ik het echt jammer vond om door te gaan naar een andere plek. Dit was namelijk echt een super eiland! Na Milou en Anna voor de tweede keer gedag te hebben gezegd, gingen we naar de nightboat. Volgende bestemming Koh PhiPhi.
De reis naar Koh PhiPhi ging als volgt: boot-bus-boot. Ik heb echter bijna die hele reis geslapen, waardoor we er voor mijn gevoel binnen een paar minuutjes waren.
Eenmaal op Koh PhiPhi raakten we al snel bevriend met twee Denen. Aangezien het de aankomende drie dagen Thais nieuwjaar was, was het tijd voor een feestje. We kochten wat buckets met lokale wodka en aardbijen (niet aan te raden) en gingen naar het strand. Daar hebben we goed feestgevierd en een van de deentjes iets te hard. Hij werd namelijk de volgende dag naakt wakker in een luxe resort met een grote kras op zijn borst. Wat er is gebeurd, weten we nu nog steeds niet.
De dag erna ging iedereen in koh phiphi met waterpistooltjes de straat op om elkaar nat te schieten. Dit waterfestijn is ontstaan uit het oorspronkelijke gebruik waarbij jongeren geparfumeerd water gieten in de handen van de ouderen en monniken (de jongeren eren hierdoor de oudere en de monniken).
Na deze waterrijke dag, waarbij je de hele dag doorweekt rondliep, gingen we lekker slapen (met droge kleren).
De volgende dag was het alweer tijd voor ons laatste eilandje (Koh Lanta) en tevens de laatste bestemming van onze reis. Van te voren had ik nooit gedacht dat ik hier het mooiste van deze reis zou meemaken... Eenmaal aangekomen op Koh Lanta, gingen we naar ons resort om te chillen. Toen ik daar zo lag, kreeg ik toch wel weer zin om te gaan duiken en daarom ging ik op zoek naar een duikschool. Bij een van de duikscholen, vertelden ze dat het die dag erna niet super weer zou worden en er veel golven zouden zijn. Luc wilde eigenlijk mee gaan snorkelen, maar het slechte weer gecombineerd met het prijskaartje, deden hem doen besluiten om niet mee te gaan. Ik besloot gelukkig wel te gaan duiken en wat was dat een super beslissing!
De volgende dag was het dan zover, ik ging voor het eerst een fun dive doen (dit zijn de duiken die je na het behalen van je PADI bijna overal mag doen). Op de boot was het erg gezellig en heb dan ook veel nieuwe mensen ontmoet. Ik was ingedeeld met een Spaans stel en wij werden gekoppeld aan Carl, de divemaster. Carl vertelde dat er vorige week en gisteren whalesharks waren gezien bij koh haa (hier gingen we heen). Ik werd al helemaal enthousiast, want een whaleshark zien was een van de gingen die ik het allerliefste wilde zien tijdens het duiken. Whalesharks leven echter op zichzelf en blijven niet op 1 plek, dus niemand wist of er vandaag eentje zou zijn...
De eerste duik was niet te vergelijken met de duiken in koh tao. Het water was even helder, maar er waren veeeeeel meer verschillende vissen. Zo waren er overal triggervissen en heb ik barracuda's, lionvissen en trompetvissen gezien! Het was echt top!
Na de eerste duik was het tijd om bovenwater even bij te komen en te praten over wat we allemaal hadden gezien. De tijd vloog voorbij en al snel gingen we ons voorbereiden voor de volgende duik. Deze duik deden we een klein stukje verder, bij een andere rots midden in de zee. Ik besloot om mijn Gopro mee te nemen en we sprongen het water in. Op het moment dat we wilde gaan dalen, hoorden we iemand roepen: Whaleshark!!! Wat er toen gebeurde was heel bijzonder! Ik keek naar beneden en onder mij zwom een walvishaai!
Snel gingen we kopje onder om vervolgens 67 minuten te duiken met deze haai! De haai bleef de hele tijd bij ons zwemmen, want zij (het was een meisje blijkbaar) vond de bubbels erg leuk (hoorde ik achteraf). De haai bleef de hele tijd aan het oppervlak, maar op het einde dook ze naar beneden. Het moment dat ik boven de haai zweefde was het vetste moment van deze reis, want wat een kick gaf dat!
Na 67 minuten was het Spaanse meisje er klaar mee. Ze zat de hele tijd al erg diep (ver van de haai) en wist blijkbaar niet dat de haai ongevaarlijk was haha. We gingen weer terug de boot in en daar begon iedereen heel enthousiast te praten. Daar hoorde ik ook dat het heel zeldzaam is om een walvishaai te mogen zien (laat staan mee te duiken). Er was zelfs iemand aan boord die 2500 duiken had gedaan (waarvan veel om een walvishaai te zien) en er nooit 1 had gezien... Dit was mijn 6e duik haha en ik had ook nog eens mijn gopro mee! Veel mensen vroegen ook meteen om mijn email adres, want ze wilden allemaal de beelden!
Eenmaal weer terug op het eiland heb ik Luc de filmpjes laten zien en daarna ben ik met dit prachtige avontuur nog vers in het geheugen, lekker in slaap gevallen.
De volgende dag was het alweer tijd om naar huis te vliegen. We pakten de boot naar Phuket en hebben nog flink lopen zonnen op het dek. Na een kort busritje (lekker geslapen) kwamen we aan bij het vliegveld. Vanaf hier vlogen we via hong kong naar huis.
Na 2.5 maand kwam er een einde aan dit mooie avontuur! Van te voren had ik niet gedacht dat het zo leuk zou zijn! We hebben super veel gezien en veel leuke mensen ontmoet.
Misschien over een paar jaar weer wat reisverslagen!
Adios!
P.S Eenmaal thuis ben ik meteen aan de slag gegaan met de aftermovie... Deze verschijnt binnekort op Facebook.
Na Bangkok was het eindelijk tijd voor de Thaise eilanden (waar we al zoveel goeds over hadden gehoord). Eerste bestemming Koh Samui! In eerste instantie wilden wij dit eiland overslaan, maar verblijven op dit eiland was veel goedkoper dan op koh phangan (waar de full moon party zou plaatsvinden).
De nachtbus van Bangkok naar surathani verliep soepel en de volgende ochtend stonden we in het zonnetje te wachten op de boot. Met nog slaperige ogen keek ik over de zee en zag daar plotseling wat uit het water komen. Eerst dacht ik dat het een rare vis was, maar toen ik goed keek bleek het een dolfijn te zijn. Dit dolfijntje had nog vier andere vriendjes en één daarvan was een albino dolfijn! Dit dolfijntje was helemaal roze en het was echt heel bijzonder om te zien (later hoorden we dat sommige dolfijnen in Thailand een speciaal gen hebben, waardoor ze deze kleur krijgen en albino zijn).
Na het dolfijnen avontuur stapten we op de boot en binnen een uurtje stonden we op koh samui. Op de boot probeerden een mevrouw ons een busticktet voor op koh samui aan te bieden. Echter, door de "vele reiservaring" die we de afgelopen twee maanden hadden opgedaan, dachten we slim te zijn door niet in te gaan op dit aanbod. Eenmaal op het eiland kwamen we er al snel achter dat dit een domme keuze was geweest, want er waren bijna geen busjes en de busjes die er waren vroegen veel meer. Na heel lang onderhandelen konden we uiteindelijk voor een redelijk bedrag naar ons hostel.
Het hostel was super! (Voor ons dan): er was een tafeltennistafel, voetbaltafel en een biljarttafel. Daarnaast was de kamer erg schoon en lag het pal naast het strand! Enige minpuntje: de airco stond vaak zo ingesteld dat er snachts ijsberen en pinguïns langsliepen.
Na een dagje chillen, was het tijd om ons visum te verlengen. Een visarun was namelijk niet echt een optie, want dat duurde erg lang en kostte als nog veel geld.
Met een scootertje reden we naar het tourism center en na anderhalf uur stonden we weer buiten met ons verlengde visum.
De volgende dag was het dan zover! Eindelijk! De dag van de full moon party (dit is een feest die iedere maand wordt gehouden tijdens volle maan en waar tienduizenden mensen op af komen). Aangezien de full moon party op koh pangan was en wij op samui zaten, gingen wij met de speedboat naar dit eiland. Natuurlijk was de prijs voor deze boot weer flink gestegen, maar dit mocht de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen op het eiland zagen we mensen, mensen, buckets (emmertje met alcohol), mensen en een klein beetje strand. De hele avond hebben we rondgelopen en zijn bij verschillende dj's blijven handen. De avond was super! Rond een uurtje of 05:00 pakten we de boot terug naar samui en was het tijd om te slapen (heel lang slapen). Eenmaal wakker ging ik (luc lag nog te slapen) naar het restaurantje waar we al vaker waren geweest en ging wat eten. De vrouw die daar werkte vroeg al waar luc was en begon te lachen toen ik vertelde dat die nog lag te slapen. Eenmaal terug kroop ik in het bedje en ging luc naar het restaurantje. Dit ging zo nog twee keer door en uiteindelijk kwamen we rond 21:00 met zijn tweeën daar nog een keer eten.
De dag erna gingen we weer met de boot naar koh pangan, nu niet voor een feestje, maar voor de wipe out baan die daar ligt (misschien ken je het wel van tv: dit is een hindernisbaan in het water, waar mensen op de gekste manieren in het water terecht komen).
Voordat we de hindernisbaan op gingen, besloten we om afgevuurd te worden door een groot opblaaskussen. Je gaat dan liggen aan het uiteinde van het kussen en aan de andere kant springen er drie mensen op. Je raadt al wat er dan gebeurd... Uiteindelijk vlieg je ongecontroleerd zon 5,6,7 meter door de lucht. Ik landde nog wel redelijk, maar luc... Dat was een ander verhaal. Luc werd afgevuurd en al na een paar meter hing die op zijn kop. Na een halve schroefsalto landde hij vol op zijn rug, waarna een pijnlijke oeoeoe door het kijkende publiek ten gehore werd gebracht. Als klap op de vuurpijl hoorde ik dat luc ergens in de lucht ook nog met zijn knie tegen zijn kin aan was gekomen...
De hindernisbaan verliep iets beter... Dat wil zeggen geen pijnlijke landingen... Wel veel mooie wipeouts! Na veel gelachen te hebben, gingen we terug met de scooter naar het hostel en vielen in slaap.
De volgende dag hebben we eigenlijk niet veel gedaan. Wel gingen we naar een restaurantje waar een gastje van ongeveer 12 jaar werkte. Om hem hebben we die dag verschrikkelijk om gelachen. Hij liep daar rond alsof hij de baas van de tent was. Op een gegeven moment kwam hij luc zijn eten brengen en zei: flie lice wit vejebels. Luc snapte er natuurlijk niet veel van en zei: fried rice? De jongen herhaalde weer: flie lice wit vejebels. Uiteindelijk viel het kwartje bij luc en zei: ohja, i ordered that. Het moment hierna zal ik niet snel vergeten. Het jongetje keek naar luc alsof luc heeeeel dom was. En gaf hem zijn eten zonder hem aan te kijken en haalde daarna zijn wenkbrauwen op. Natuurlijk vonden wij dit heel mooi en de rest van de dag bestelden we ons eten natuurlijk daar.
De volgende dag vertrokken we naar Koh Tao. Koh Tao staat bekent om de relaxte sfeer, de chille mensen en vooral om het duiken. Ook ik kwam hier om te duiken (luc was bang dat hij veel last zou krijgen van zijn oren en wilde het daarom gewoon bij snorkelen houden). De eerste dag hebben we een scootertje gehuurd en zijn we naar shark Bay gereden. Het uitzicht was fantastisch en gelukkig zagen we geen haai (anders durfde ik misschien niet meer te duiken).
De volgende dag ging ik op pad om een duikschool te vinden. Al snel liep ik langs "sairee cottage diving" en daar raakte ik aan de praat met Adriana (duikinstructrice uit Californië). Na een leuk praatje besloot ik voor deze duikschool te kiezen. Voor ongeveer 290 euro zou ik mijn PADI halen en had ik drie nachten een prachtige accomodatie aan het strand (waar luc ook in mocht verblijven). Natuurlijk kon ik ergens anders mijn Padi goedkoper krijgen, maar ik had een goed gevoel bij deze duikschool! En dat is het belangrijkste. Snel daarna hoorde ik dat Adriana ook mijn instructrice zou worden en dat maakte het al helemaal top.
Diezelfde dag begon de Padi cursus al! Onze groep bestond uit 5 mensen (een stel uit brazilie en een stel uit engeland... Ik was dus het 5e wiel aan de wagen! Top). Na 2 uur films kijken over de fijne kneepjes van het duiken, kregen we huiswerk mee om te gaan maken voor morgen... Nooit gedacht huiswerk te gaan maken op deze reis...
Gelukkig had ik mijn vraagjes al beantwoord tijdens de films. Dit was niet echt de bedoeling, maarja ik kon wel lekker van de sunset gaan genieten. De volgende dag gingen we vroeg van start en kregen we uitleg over het duikmateriaal. Vervolgens hebben we onze duikspullen twee keer aan en uit gedaan en daarna mochten we het zwembad in (ohja er zat ook nog een heerlijk zwembadje bij dit resort). Na heel wat bellen onder water te hebben geblazen, was het tijd om even boven water te komen. Toen ik mijn duikbril afdeed, stonden daar ineens Anna en Milou! Wist natuurlijk wel dat ze zouden komen naar koh tao, maar niet echt hoelaat ze zouden aankomen. Na een snelle begroeting dook ik weer het water in. Drie uur later kwam ik helemaal gesloopt weer boven... Natuurlijk moesten we weer wat films kijken en huiswerk maken. Gelukkig had ik het snel af en kon ik de dames en luc gaan begroeten. Luc was die dag gaan snorkelen (hij had een haaitje gezien...) en was helemaal verbrand op zijn rug. Meerdere koks vroegen of hij als bakplaat wilde fungeren, want je kon prima een eitje op zijn rug bakken. Luc voelde zich erg slecht en dook zijn bed in. Ik ben nog even met de dames naar een strandtent gegaan om een feestje te vieren. Was echt super!
De volgende dag was het tijd voor mijn eerste duik in zee. Onze groep was inmiddels uitgedund. Het Braziliaanse meisje was te onrustig in het zwembad en vond het te eng om in zee te gaan duiken. Onze groep bestond dus nu nog maar uit 4 mensen. Luc, Milou en Anna gingen ook mee op de boot! Niet om te duiken, maar om te snorkelen (en om mij mentaal te ondersteunen).
Eindelijk was het dan zover! Tijd om echt te gaan scuba diven! De eerste duik was geweldig! Deze plek heette lighthouse en dit was niet voor niets. Het water was echt super helder en overal waren vissen (soms ook grooooote vissen). De tweede duik vond ik echter iets enger... Wanneer je namelijk vanaf het wateroppervlak naar beneden keek, zag je niks... Dit in combinatie met mijn vrees voor haaien (en die zitten daar... Bullsharks... de aggresiefste haaien die er zijn), zorgden voor een minuscule paniekaanval haha. Gelukkig verdween deze angst snel en kon ik genieten van de vele vissen die rond een grote rots zwommen.
Eenmaal weer aan land moest ik nog een heus PADI examen maken. Gelukkig was deze niet moeilijk en had ik mijn PADI in the pocket.
De dag erna deden we nog twee duiken. Ook deze waren weer super! De helderheid van het water zorgt echt voor een "ik voel me als een vis in het water" gevoel. Bij de eerste duik heb ik de beruchte triggerfish ontmoet. Deze vis heeft hele mooie kleurtjes en doet vermoeden een lief visje te zijn. Echter in paringstijd kan hij nogal agressief worden en soms trek krijgen in een vingertje. Gelukkig maakte Adriana ons bewust van deze vis, waardoor wij met een grote boog er omheen konden zwemmen. Een paar minuten daarvoor zwom deze zelfde vis nog naast mij, maar dat had Adriana blijkbaar niet gezien...
Na de aftermovie (er was een duikster meegegaan om onderwater te filmen) was het tijd om weer te vertrekken. Dit was de eerste keer deze reis dat ik het echt jammer vond om door te gaan naar een andere plek. Dit was namelijk echt een super eiland! Na Milou en Anna voor de tweede keer gedag te hebben gezegd, gingen we naar de nightboat. Volgende bestemming Koh PhiPhi.
De reis naar Koh PhiPhi ging als volgt: boot-bus-boot. Ik heb echter bijna die hele reis geslapen, waardoor we er voor mijn gevoel binnen een paar minuutjes waren.
Eenmaal op Koh PhiPhi raakten we al snel bevriend met twee Denen. Aangezien het de aankomende drie dagen Thais nieuwjaar was, was het tijd voor een feestje. We kochten wat buckets met lokale wodka en aardbijen (niet aan te raden) en gingen naar het strand. Daar hebben we goed feestgevierd en een van de deentjes iets te hard. Hij werd namelijk de volgende dag naakt wakker in een luxe resort met een grote kras op zijn borst. Wat er is gebeurd, weten we nu nog steeds niet.
De dag erna ging iedereen in koh phiphi met waterpistooltjes de straat op om elkaar nat te schieten. Dit waterfestijn is ontstaan uit het oorspronkelijke gebruik waarbij jongeren geparfumeerd water gieten in de handen van de ouderen en monniken (de jongeren eren hierdoor de oudere en de monniken).
Na deze waterrijke dag, waarbij je de hele dag doorweekt rondliep, gingen we lekker slapen (met droge kleren).
De volgende dag was het alweer tijd voor ons laatste eilandje (Koh Lanta) en tevens de laatste bestemming van onze reis. Van te voren had ik nooit gedacht dat ik hier het mooiste van deze reis zou meemaken... Eenmaal aangekomen op Koh Lanta, gingen we naar ons resort om te chillen. Toen ik daar zo lag, kreeg ik toch wel weer zin om te gaan duiken en daarom ging ik op zoek naar een duikschool. Bij een van de duikscholen, vertelden ze dat het die dag erna niet super weer zou worden en er veel golven zouden zijn. Luc wilde eigenlijk mee gaan snorkelen, maar het slechte weer gecombineerd met het prijskaartje, deden hem doen besluiten om niet mee te gaan. Ik besloot gelukkig wel te gaan duiken en wat was dat een super beslissing!
De volgende dag was het dan zover, ik ging voor het eerst een fun dive doen (dit zijn de duiken die je na het behalen van je PADI bijna overal mag doen). Op de boot was het erg gezellig en heb dan ook veel nieuwe mensen ontmoet. Ik was ingedeeld met een Spaans stel en wij werden gekoppeld aan Carl, de divemaster. Carl vertelde dat er vorige week en gisteren whalesharks waren gezien bij koh haa (hier gingen we heen). Ik werd al helemaal enthousiast, want een whaleshark zien was een van de gingen die ik het allerliefste wilde zien tijdens het duiken. Whalesharks leven echter op zichzelf en blijven niet op 1 plek, dus niemand wist of er vandaag eentje zou zijn...
De eerste duik was niet te vergelijken met de duiken in koh tao. Het water was even helder, maar er waren veeeeeel meer verschillende vissen. Zo waren er overal triggervissen en heb ik barracuda's, lionvissen en trompetvissen gezien! Het was echt top!
Na de eerste duik was het tijd om bovenwater even bij te komen en te praten over wat we allemaal hadden gezien. De tijd vloog voorbij en al snel gingen we ons voorbereiden voor de volgende duik. Deze duik deden we een klein stukje verder, bij een andere rots midden in de zee. Ik besloot om mijn Gopro mee te nemen en we sprongen het water in. Op het moment dat we wilde gaan dalen, hoorden we iemand roepen: Whaleshark!!! Wat er toen gebeurde was heel bijzonder! Ik keek naar beneden en onder mij zwom een walvishaai!
Snel gingen we kopje onder om vervolgens 67 minuten te duiken met deze haai! De haai bleef de hele tijd bij ons zwemmen, want zij (het was een meisje blijkbaar) vond de bubbels erg leuk (hoorde ik achteraf). De haai bleef de hele tijd aan het oppervlak, maar op het einde dook ze naar beneden. Het moment dat ik boven de haai zweefde was het vetste moment van deze reis, want wat een kick gaf dat!
Na 67 minuten was het Spaanse meisje er klaar mee. Ze zat de hele tijd al erg diep (ver van de haai) en wist blijkbaar niet dat de haai ongevaarlijk was haha. We gingen weer terug de boot in en daar begon iedereen heel enthousiast te praten. Daar hoorde ik ook dat het heel zeldzaam is om een walvishaai te mogen zien (laat staan mee te duiken). Er was zelfs iemand aan boord die 2500 duiken had gedaan (waarvan veel om een walvishaai te zien) en er nooit 1 had gezien... Dit was mijn 6e duik haha en ik had ook nog eens mijn gopro mee! Veel mensen vroegen ook meteen om mijn email adres, want ze wilden allemaal de beelden!
Eenmaal weer terug op het eiland heb ik Luc de filmpjes laten zien en daarna ben ik met dit prachtige avontuur nog vers in het geheugen, lekker in slaap gevallen.
De volgende dag was het alweer tijd om naar huis te vliegen. We pakten de boot naar Phuket en hebben nog flink lopen zonnen op het dek. Na een kort busritje (lekker geslapen) kwamen we aan bij het vliegveld. Vanaf hier vlogen we via hong kong naar huis.
Na 2.5 maand kwam er een einde aan dit mooie avontuur! Van te voren had ik niet gedacht dat het zo leuk zou zijn! We hebben super veel gezien en veel leuke mensen ontmoet.
Misschien over een paar jaar weer wat reisverslagen!
Adios!
P.S Eenmaal thuis ben ik meteen aan de slag gegaan met de aftermovie... Deze verschijnt binnekort op Facebook.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
