The Killing fields/Musea en Palace/NL vs Eng/ Koh

The Killing fields/Musea en Palace/NL vs Eng/ Koh Rong (dag 13 t/m 18):

Eenmaal aangekomen in phnom penh, moesten we op zoek naar een hostel. Na een halfuur zoeken en nog steeds geen hostel, besloten we om ons maar te laten brengen naar het hostel die de tuktuk chauffeur ons aanraadde. Slecht idee, maar we konden niks anders vinden. In het hostel hing een beetje een vreemd sfeertje, maar uiteindelijk was het wel prima. We boekten wel die zelfde avond al een ander hostel voor de volgende twee nachten.

De volgende dag werden we opgehaald door een TukTuk en gingen we naar de killing fields. Wat ik daar heb gezien en gehoord is echt verschrikkelijk. Het idee dat er in 4 jaar tijd 25/30% van de Cambodjaanse bevolking is vermoord, zorgt tijdens het lopen door Cambodja voor een vreemd gevoel. Het "mooie" van de killing fields is dat iedereen een headset op heeft en luistert naar wat er op die plek is gebeurd. Door deze headphones is iedereen stil en dit maakt de ervaring om daar te lopen heel intens.

De dag erna was het tijd voor het National Museum en Royal Palace.
Het national museum vond ik echt super mooi. Overal zie je budhistische en hindoeïstische beelden, die eeuwen geleden zijn gemaakt. Royal Palace vond ik minder, Luc daarentegen vond het super. Overal zie je gouden beeldjes, paleisjes en chinezen (blijkbaar iets voor luc).

Na het vele lopen waren we helemaal klaar voor een echte khmer massage. Een uur lang zijn we onder handen genomen en op een gegeven moment viel ik bijna in slaap, zo rustgevend was het. Luc voelde zich na de massage super, ik had echter op een of andere manier last van mijn kuit gekregen door de hard handige massage.

S"avonds gingen we weer chillen met de twee Engelse gasten. En natuurlijk moest er weer een wedstrijd Netherlands vs England gespeeld worden. Na intensief te hebben gebiljart speelden we een mooie pot ring of fire.

Al vroeg ging weer de wekker, omdat de bus naar sihanoukville voor ons klaar stond. Om naar koh rong (eiland) te komen, moesten we eerst naar sihanoukville. Hier bleven we 1 dagje/nachtje (bestond voornamelijk uit liggen op het strand, eten, liggen, fruitshake, liggen, eten en slapen). De volgende ochtend pakten we de fast boot naar koh rong om daar op zoek te gaan naar een hostel (op internet konden we geen hostel vinden op dit eiland, omdat alles vol zat). Na 40 minuten zoeken, klimmen, vragen hadden we een 2 keuzes: 1: voor 5 dollar in een 1 persoonsbed op de 1ste verdieping van een huis (die geen muren had...). 2: een private room op de berg met mooi uitzicht voor 30 dollar. Natuurlijk kozen we voor 2 en aangezien de kamer nog niet af was, werd er nog een slot ingezet en werden de sloten op de ramen verplaatst zodat ze werkten.

Het eiland zelf is heel groot, echter speelt alles zich af op 1 km strand. Hierdoor is dit gedeelte erg vies en niet vergelijkbaar met de eilanden die wij gewend waren in de Filipijnen (palawan/el nido). Ondanks vieze stukjes was het water weer lekker helder en konden we hier prima twee dagen vertoeven. Snachts staat de muziek op het strand zo hard dat je bijna niet kan slapen. Gelukkig zaten wij op de berg en niet in een hostel op het strand.

Koh rong was helaas minder dan we hadden verwacht, daarom besloten we nog naar Kampot (stadje aan de mekong) te gaan, voordat we Vietnam gaan bezoeken. De bootreis terug naar het vaste land was genieten (zon+zee+wind+ uitzicht=powernapje).

De volgende keer gaat het over Kampot, waar we heeeel veel mooie dingen hebben gezien.

Ciao!